Kleurweergave

eenvoudig uitgelegd

Als het eten er in de keuken kleurlozer uitziet dan in de supermarkt, de kleurige jurk in de slaapkamer zijn kleuren verliest of uw gezicht er in de spiegel onnatuurlijk uitziet, is dat vaak te wijten aan een slechte kleurweergave van de lamp. Behalve in de woning speelt een goede kleurweergave een belangrijke rol in de gezondheidszorg, de industrie, de grafische vormgeving en de mode-industrie.

WAT IS DE CRI WAARDE?

De kleurweergave-index (CRI) geeft aan hoe natuurlijk de kleuren van een object lijken wanneer het door een specifieke lamp wordt verlicht. Kleurweergave is dus een kwaliteitskenmerk van een lichtbron. Een CRI van Ra 100 betekent een natuurgetrouwe weergave van kleuren. Ra >= 90 wijst op een zeer goede kleurweergave, Ra >= 80 wijst op een goede kleurweergave. Lampen onder Ra 80 worden niet aanbevolen voor woonkamers omdat de kleuren dan vervormd of grijzig kunnen worden weergegeven.

HOE WORDT DE CRI GEMETEN?

Het zichtbare deel van de elektromagnetische straling van 380 nm tot 780 nm is samengesteld uit verschillende spectrale kleuren. Natuurlijk daglicht bevat alle kleuren.

Lampen daarentegen hebben verschillende lichtspectra. Als een lamp een lichtspectrum met pieken en verlaagde intensiteiten uitstraalt, wordt de helderheid ongelijkmatig aan het kleurenpalet afgegeven. Als gevolg daarvan worden bepaalde kleuren overbelicht. Als een spectrale kleur helemaal ontbreekt, zien oppervlakken in die kleur er grijzig uit.

De 14 testkleuren volgens DIN 6169

Met behulp van meetinstrumenten zoals de spectrometer kan de CRI worden gemeten op de schaal van natuurlijk daglicht. Dit gebeurt aan de hand van 14 testkleuren die in DIN 6169 zijn gedefinieerd: 8 primaire referentiekleuren (oudroze, mosterdgeel, geelgroen, lichtgroen, turkooisblauw, hemelsblauw, takviolet en lila-violet) en 6 secundaire referentiekleuren (rood, geel, groen, blauw, huidtinten (roze) en bladgroen).